 Лойиҳамизнинг бу галги меҳмони актриса — Зарина НИЗОМИДДИНОВА! Бугун уни аёл, она ва ижодкор сифатида кашф қилишга уриниб кўрамиз. Шу билан бирга, баъзи гап-сўзлар изоҳини ҳам ўзидан эшитмоқчимиз. Таклиф этилган «журналист»имиз эса «Тошкентнинг шўх қизи», актриса ва хонанда Дилфуза ИСМОИЛОВА. Кўтаринки кайфиятда ўтган суҳбатимиз хаяжонли кечди. Ҳа-я, интервью сўнгида «журналист»имизнинг кутилмаган иқрорига гувоҳ бўласиз.
— «Зарина қўшиқ куйлаётган экан», дейишди. Негадир радиода эфирга узатилмаяпти, телевизион каналларда кўринмаяпсиз?
— Телевидениеда қўшиқларимга ишланган клип намойиш этилди. Радиоларга ҳам берганмиз. ҳозирча қўшиқларим кўп эмас, иккитаси тайёр, холос. Насиб этса, янгиларини яқин кунларда эшитиб қоласиз.
— Қўшиқ куйласангиз, тўйларга чиқишингизга тўғри келади-ку?
— Тўй хизматларига холис муносабатдаман. Таклиф этишса, бораман, албатта. Лекин сал кейинроқ. Чунки тўйбоп қўшиқларим йўқ ҳали.
— «Аввал ролларини қойиллатиб олсин», дейишларидан қўрқмайсизми?
— Шундай фикрлайдиганларни умуман тушунмайман. Хонанда ёки актёр-актриса бўладими, барчаси санъат вакиллари-ку?! Демак, ҳар хил йўналишда ўзини синаб кўришга ҳақли. Голливудни қаранг, дунёга машҳур Женифер Лопес ҳам хонанда, ҳам маҳоратли актриса. Хўш, нега хонандалар фильмда суратга тушишса, ҳеч ким индамайди-ю, актрисаларнинг қўшиқ куйлаши мумкин эмас?! Менимча, одамлар онгида актрисами, тамом, фақат роль ўйнаши керак, хонандами қўшиқ куйласин, бошқа нарса шарт эмас, деган тушунча ўрнашиб қолган. Ўйлайманки, секин-аста бу фикрўзгаради.
— Келинг, актрисалик фаолиятингиз ҳақида гаплашсак. Комедия жанрида ҳам роль ўйнабсиз. Ўзимдан биламан, бу йўналиш бошқаларга қараганда мураккаброқ. Сизнинг-ча, уддаладингизми?
— Уддаладимми, йўқми, томошабин баҳо беради. Комедияда ўзимни топишим қийин. Балки ижодимни мелодрамма жанридан бошлаганим учун бошқаларга эриш туюлар. Ўйнолмайман демайман, режиссёр айтганидек ижро этаман. Аммо премьерада ўзимга ғалати туюлади.
— Кулгули қиёфада кўринишдан уялдингизми ёки бу йўналиш характеримга тушмайди, деб ҳисоблайсизми?
— Йўқ, уялмайман. Ҳаётда ҳам шўх-шаддод қизман. Лекин янгича қиёфам билан томошабин билган образимни йўқотиб қўймайманми, деб хавотирландим. Шунинг учун кўп таклифларни рад этдим. Кейин қарасам, ролларим бир-бирига ўхшаб қолаяпти. Рости, одамлар қандай қабул қилади, танқид қилишса-чи, деб ҳадиксирадим. Йўқ, ҳаммаси яхши бўлди. Илиқ фикрлар эшитдим.
— Бир интервьюда ўқиб қолдим, «Паризод» фильмидаги ролингизни жуда мақтабсиз. Балки фильмнинг ютуғи режиссёр, операторлик иши, қолаверса, қаҳрамонингиз атрофидаги образлар билан таъсирли чиққандир?
— Бу фильмни севиб томоша қиламан. Ҳақиқатан ҳам профессионал актёр-актрисалар жамоаси ишлаган. Балки ўша суҳбатда фильм сюжети, драматургиясидан келиб чиқиб гапиргандирман. Аммо ролимни кўкларга кўтармаганман. Тўғри, бу роль менинг ташриф қоғозим. Россияда бўлиб ўтган «Волоколамский рубеж» кинофестивалида «Энг яхши аёл роли» учун мукофотни ҳам «Паризод»даги ижром учун олдим. Умуман, фильм жуда яхши ишланган.
— Нима деб ўйлайсиз, бугунгидек талабгорлигингиз ташқи қиёфангиз билан боғлиқ эмасмикан? Балки ёқимтой, ёш ва келишган аёл бўлганингиз учун режиссёрлар назарига тушгандирсиз?
— Чиройли, келишган қизлар жуда кўп-ку! Агар фақат ҳуснга қараб роль учун танлашганида экранда турфа қиёфаларни кўриш мумкин бўларди. Илк бор 15 ёшимда фильмда суратга тушганман. Ўшанда ҳам қизлар орасидан мени танлашган. Тан оламан, жуда чиройли бўлмаганман ўша пайти. Ҳозир картинани кўриб, «Шу менми?» дейман. Актрисалик тақдиримга ёзилган экан шу йўлдан кетдим. Хабарингиз бор, эндигина танила бошлаганимда санъатни тарк этдим. Ваҳоланки, ёш юлдуз бўлишим мумкин эди. Мен эса оилани танладим. Маълум вақтдан сўнг яна санъатга қайтдим. Аммо унда ҳам ўзим ташаббус кўрсатиб эмас, таклифларнинг бирига рози бўлиб, ҳаётимни ўзгартиришни истаганим учун қилдим. Энди эса саънатсиз яшолмайман. Демак, бу биргина мен ёки режиссёрларнинг танлови эмас.
— Лекин истайсизми, йўқми, бир кун ўрнингизни бўшатиб беришингизга тўғри келади. Тасаввур қилинг, «Актрисалар ичида энг зўри мана шу», деб бошқасини кўрсатишса, камига у билан бирга суратга тушишни таклиф этишса, буни қандай қабул қиласиз?
— Қандай фильмда суратга тушишимдан қатъи назар, энг зўр актрисаман, демайман. Ичимда нимадир босиб туради. Қолаверса, болаликдан саҳнадаман. Бу олам тароватини кичикликдан кўриб, улғайдим. Шукр, кўзим тўқ. Ҳатто ижром бошқаларникидан ажралиб турса ҳам, ўзимни йўқотиб қўймайман. Бунинг устига, актрисалик фаолиятимни ёшим улғайганида давом эттирмоқчи эмасман. Кейинчалик, она, опа ёки хола ролларини ўйнашни истамайман. Шундай экан, вақти-соати келса, ўрнимни бўшатиб бероламан.
— Айтишларича, Зарина рақобатчиларини менсимасмиш. Ўзингиздан эшитсак.
– Йўқ, ёлғон айтишибди. Ҳамма билан муносабатим яхши. Агар бирор ким асабимга тегадиган иш қилса, ҳамманинг олдида ноўрин сўз айтса, аяб ўтирмайман. Хореография билим юртида ўқиганман-ку, тартиб-интизомни яхши кўраман, ўзимни хафа қилдириб қўймаслик ҳам қўлимдан келади. Лекин ҳозир анча босилиб қолганман. Кинокартиналарда суратга туша бошгач, характерим ўзгарди.
— Тўғри қиласиз. Кимнидир ортидан гапиргандан кўра юзига айтган яхши. Бугун очиқ-ойдин суҳбатлашаяпмиз. Келинг, турли миш-мишларга сабаб бўлган гап-сўзларга нуқта қўйсак. «Зарина бировнинг оиласини бузиб, болали кишига тегиб олибди», деган гаплар тарқалди. Тўғриси, мен бунга ишонмадим. Ҳақиқатни ўзингиздан эшитмоқчиман.
— Бировнинг оиласини бузганимда, тўй-томоша қилиб, эрга тегмасдим. Миш-мишларнинг бари ёлғон! Умуман бу менинг шахсий ҳаётим. Уни дастурхон қилишни истамайман!
— Авваллари муҳаббатга ишонмайман, дердингиз? Фикрингиз ўзгармадими?
— Ўзгармади! Севги борлигига ишонмайман. Бу шунчаки ҳиссиёт, бир кун ўтиб кетади. Ақлга эмас, юракка бўйсинади. Бу бир-бирига етишолмаганлар дарди. Бироқ шуниси қизиқки, севишиб, ўлдим-куйдим деб турмуш қурганларнинг оиласи ҳамиша ҳам ҳавас қилгудек бўлавермайди. Ё ажрашиб кетишади, ёки бир-бири билан чиқишолмай қолади. Менимча, оилада муҳаббат муҳим эмас, ўзаро ҳурмат бўлгани маъқул.
— Ўғлингиз, Темурхон янги оилангизни қандай қабул қилди? Ўз отаси ҳақида сўрайдими ҳеч?
— Ота уйимга қайтганимизда Темурхон тўққиз ойлик эди. Шунга ҳам отасини эслолмайди. Ҳозир ҳам сўрамайди. Тақдиримни боғлаган инсоним ўғлимга жуда ғамхўр, меҳрибон. Айнан шу жиҳати менга маъқул келган. Санъатни тушунади, карьера қилишимга қаршилиги йўқ.
— Зарина, саволим салгина кескин бўлиши мумкин, узр. Биринчи турмушингизни асраб қолишингиз мумкинлиги ҳақида ҳеч ўйлаб кўрганмисиз? Аёлмиз-да, баъзан ўйлаймай қарор қабул қилиб, сўнг пушаймон еймиз.
— Биласизми, бўлмайдигани бўлмас экан. Баъзилар оиламни сақлаб қоламан деб, икки-уч фарзанд кўришади-да, кейин ажрашиб кетишади. Кимга жабр, аросатда қолган болаларга! Менимча, биринчи турмушимни асраб қололмасдим. Чунки бу менга боғлиқ бўлмаган. Яқинда ҳам у тўғрисида эшитдим. Ҳали ҳам ўша-ўша, ўзгармаган. Тўғри қарор қабул қилганимга яна бир карра амин бўлдим.
— Гап-сўзингизга қараганда, олдинги Зарина билан ҳозиргисиннг орасида анча фарқ борга ўхшайди? Шундайми?
— Ҳа. Илгари санъаткор бўламан, демасдим. Лекин ҳозир бунинг акси. Шахсий ҳаётимда ҳам фикрим бошқача эди. Турмушга чиқаман, фарзанд кўраман, ўйнаб-кулиб яшайман, дердим. Энди эса карьера қилишни, ўз устимда ишлашни истайман. Қатъиятли бўлганман чоғи.
— Ҳозир кўзимга қараб туриб ёлғон гапириш қўлингиздан келадими? Шундай нарса айтингки, мен ишонай.
— Вой, ҳозирми? Йўқ, эплолмайман. Билиб қоласиз. Лекин вазият шуни тақозо этса, кўзингизга қараб туриб шунақа аврайман-ки, ишонасиз. Албатта, фойдали ишни кўзлаб, бўлар-бўлмасга алдоқчи эмасман.
— Хиёнатни кечира оласизми? Айтайлик, қийин вазиятга тушиб қолган аёл, бир томонда кўзлари жовдираб турган болалар?
— Нега бу йўлга кирган аёлни қоралашади-ю, эркакларга индашмайди? Чунки эркак қилган ишини унутиб юборади. Уники шунчаки кўнгилхушлик. Лекин аёл кимнидир севиб қолса, ундан бошқаси кўзига кўринмайди. Менимча, агар эркак киши яна бошқа бир оила қуриб, фарзандлари ҳам бўлса, уни кечириб бўлмайди. Борди-ю, шунчаки билиб-билмай "эркакчилик” қилиб қўйса, кечириш мумкин.
— Бугун ортда қолган ҳаётингизга қараб, нималарни англаб етдингиз? Оддий аёл, актриса, ижодкор сифатида?
— Балки бу ҳақда гапиришга эртадир. Яхши кунлар ҳам бор, эслашни истамаганларим ҳам. Ҳаммаси учун шукр қиламан! Пешанамга ёзилганини кўрдим, кўраяпман, тақдирнинг синовларидан ўтдим, ҳамон ўтаяпман. Хатоларим ҳам бўлди, яширмайман. Гоҳида ўйлаб қоламан, агар йигирма икки ёшда турмушга чиққанимда, балки ажрашиб кетмаган бўлармидим? Биринчи турмушимда ёш эдим, эгишса, эгилиб кетавердим. Турмуш ўртоғимнинг беўхшов рашки ҳам маънан, ҳам руҳан эзди. Йўқ, ортда қолганига афсусланмайман. Бўлиши керак экан, бўлди. Ният қиламан, келгусида яхши кунларим кўп бўлсин! Бугун англаганларим шулар. Ёшинг улғайгани сайин ҳаётнинг паст-баландини тушуниб бораркансан. Яна ўзимни қўлга олишни ўргандим.
— Собиқ турмуш ўртоғингиз шунчалик рашкчи экан, қандай қилиб сизни қўйиб юборди?
— Ортимдан келди, ярашайлик деб. Аммо рози бўлмадим. Ўзим учун қарор қилиб бўлгандим.
— Сиз билан суҳбатлашиб ўзимнинг ёшлигимни кўргандек бўлаяпман. Мен ҳам шундай фирклардим бир вақтлар.
— Ўхшатмасдан учратмас, деганлари шу-да!
— Зарина, фарзандларим қатори экансиз. Ёш бўлсангиз-да, ҳаётнинг аччиқ-чучугини кўрганингиз жавобларингиздан билиниб турибди. Бундан кейин ҳам шу руҳиятни йўқотманг. Нимаки бўлса, фақат олдинга қадам ташланг. Ҳамиша ҳар қандай вазиятда иродали бўлиб, иқтидорингизни бундан-да чархланг. Шу йўл билан ҳар қанақа душманни ҳам мот қила оласиз.
— Лекин ҳар хил гапларни эшитиб, жим туриш қийин-да.
— Эътибор берманг. Булар ўткинчи. Мевали дарахтга тош отишади. Менингшиорим, ўзингни бил-у, ўзгани қўй. Омадингизни берсин!
— Раҳмат!
У бир қарашда шўх-шаддод. Аммо бугун суҳбат чоғида Дилфуза ИСМОИЛОВАни тамоман бошқача қиёфада кўрдим. Келгуси сонда ижодкорнинг ҳаётий ҳақиқатларига қулоқ тутамиз. Кейинги "журналист”имиз ким эканлигини Zamonaviy.com сайтидан билиб олишингиз мумкин.
Дилдора ЮСУФБЕКОВА ёзиб олди.
Фотомухбир: Фарруҳ АЛИЕВ. www.SherlarUz.CoM - Saytdan olindi.
Do'stlaringizga yuboring:
|